Ga naar inhoud

Hien

Even ten oosten van Dodewaard, in het gehucht Hien, heeft de Historische Kring Kesteren en Omstreken zich in 1976 ontfermd over een zojuist gerooide boomgaard. Dankzij de grote ervaring van de amateurs kon een groot aantal vondsten worden opgeraapt en gedetermineerd. De site kende opvallend veel bouwmateriaal: huttenleem, kalksteen, tufsteen en baksteen, waaronder een dakpan met stempel LXG, het Tiende Legioen uit Nijmegen. Verder veel Romeins importaardewerk, glaswerk, een maalsteen en een mysterieuze ketting - geïnterpreteerd als hondenketting vanwege een eveneens gevonden hondenschedel. Deze hondenschedel is overigens niet bewaard gebleven: de foto toont een vervangend exemplaar.


De hondenketting uit Hien, met een recente hondenschedel (HKKO).

Wrijfschaal met leeuwenkoptuit van terra sigillata uit Zwammerdam, vergelijkbaar met een exemplaar uit Hien (Claudia Thunnisen).

Over de aard van de nederzetting valt weinig zinnigs te zeggen, maar de vondst van een vloer bestaande uit opus signinum zou bij hedendaagse archeologen ogenblikkelijk de alarmbellen doen rinkelen. Opus signinum is een typisch Romeinse bouwtoepassing van beton, waarbij het cement werd gemengd met scherven van aardewerk en/of baksteen. Het beton was door deze samenstelling buitengewoon waterdicht en werd daarom vooral toegepast op natte plekken zoals badhuizen en aquaducten, maar ook voor vloeren in (chique) woonhuizen. Met die wetenschap kun je heerlijk speculeren over wat er in het kleine gehucht Hien voor moois heeft gestaan.

Bronnen en verwijzingen

Literatuur

  • Datema, A., 1976. ‘Rondom een wijsteen en een ketting.’ In: Tabula Batavorum 1976-2, 11-12.